تغییرات فیزیولوژیکی با افزایش سن در تمام سیستمهای بدن رخ میدهد. سالمندی یک دوره معمولی از زندگی است، که با از بین رفتن بیولوژیکی پیشرفته و کاهش ظرفیتهای جسمانی احتمال بروز بیماری را افزایش میدهد. تغییرات وابسته به افزایش سن عمدتاً در سیستم قلبی ریوی، شریانها و عضلات اسکلتی رخ میدهد و تا حدودی موجب کاهش عملکرد جسمانی میشود. یک چهارم توده عضلانی بدن از سن ۵۰ سالگی تا سن ۷۵ سالگی کاهش مییابد که این موضوع می تواند فشار بر سیستم قلبی تنفسی را افزایش دهد تا خون بیشتری را به عضلات برساند.
میزان از دست دادن عضله به نداشتن فعالیت بدنی، التهاب، رژیم غذایی نامتعادل و سبک زندگی بیتحرک بستگی دارد. تغییرات پاتولوژیکی کاهش توده عضلانی موجب کاهش کیفیت بافت عضلانی است از جمله؛ جایگزینی فیبرهای عضلانی با چربی، افزایش فیبروز، تغییرات در متابولیسم عضلانی، استرس اکسیداتیو و از بین رفتن اتصال عصبی عضلانی .
سالمند کیست؟
پژوهشهای ارتوپدی برای تعریف سن سالمند تنها از معیارهای سن تقویمی حمایت میکنند و بین مقادیر پیشنهادی تفاوت وجود دارد. با این وجود، ناهمگونیهای قابلتوجهی از تعاریف سن سالمندی با محدوده سنی ۵۰ تا ۸۰ سال را در برمیگیرد. ، اما به دلیل تفاوت در شرایط اجتماعی-اقتصادی و امید به زندگی، سبک زندگی، اگر فردی ۵۰ سال یا بیشتر باشد، به عنوان سالمند تعریف میشود و یا ممکن است به دلایل همچون سلامت جمعیت و پیشرفتهای پزشکی محدوده سن سالمندی افزایش یابد.
سالمندی به سه دوره تقسیم میشود:
- ۱. سالمند جوان (۶۰-۷۵)
- ۲. سالمند میانسال (۷۵-۹۰)
- ۳. سالمند کهنسال (بالای ۹۰ سال)
تمارین ورزشی ترکیبی برای گریز از سالمندی
با ورزش، تغذیه مناسب و سبک زندگی صحیح میتوان دوران سالمندی را به تأخیر انداخت و از دوران سالمندی لذت برد. درست زمانی که سرشار از تجربه هستید و باید از حاصل عمر خود لذت ببرید.
امروزه برنامههای ورزشی ترکیبی (تمرینات قدرتی، تعادلی، چابکی و قلبی عروقی) زیرنظرمتخصصان ورزشی به عنوان استراتژی برتر برای کاهش عوارض مرتبط با افزایش سن پیشنهاد میشوند. حتی
شرایط و برنامه های ورزش سالمندان در منزل نیز محیا شده اند.
صفیه منافی جزی – کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی
بدون دیدگاه